Jouw geschiedenis van zoeken – zit ik op een goed spoor?
-Start- u ontvangt…
Bij de start van ons leven worden heel veel belangrijke factoren al voor ons bepaald. Het gezin waarin we worden geboren, de regio in de wereld, de cultuur die daar heerst, (geloofs)opvattingen waarnaar wordt geleefd met het daarbij horende mens- en wereldbeeld, de mogelijkheden die beschikbaar zijn om ons te ontwikkelen, zelfs onze aard en ons karakter krijgen we grotendeels mee vanaf geboorte. We hebben hierin geen eigen keuze of inspraak. Deze puzzelstukken worden ons gegeven en daarmee moeten we het zien te stellen. Het is een basis om verder op te bouwen.
De weg die we vervolgens afleggen biedt kansen en uitdagingen. Soms zitten die mee en soms krijgen we harde noten te kraken. Hopelijk hebben we voldoende steun om die harde noten te leren kraken, anders worden wijzelf misschien gekraakt.
Hoe dan ook, vanuit onze basis worden we verder gevormd door wat ons levenspad kruist.
In ons geloofsleven leggen we eveneens een weg af waarin ons een basis wordt meegegeven. Van thuis uit of in de kerk krijgen we onderwijs door mensen die vanuit een bepaald kader denken en leven.
Keuzes in ons persoonlijke traject
Naast een basis en ervaringen die we allemaal op verschillende vlakken meekrijgen, hebben we zeker ook momenten waarop we weldegelijk keuzemogelijkheden hebben en lijnen kunnen uitzetten voor de toekomst.
Er zijn in ons leven momenten waarin we geconfronteerd worden met zaken die ons doen nadenken. Er komt dan een beoordelingsproces op gang waarbij we proberen te doorgronden of alles wat we gehoord, gezien en geleerd hebben goed is om mee verder te gaan. Misschien zijn zaken goed geweest (of onvermijdbaar) in het verleden, maar is dat spoor ook zinvol en haalbaar om aan te houden in de toekomst? Niet alles kan beïnvloed worden, maar een aantal zaken wel. We mogen ons de vraag stellen: “zit ik (nog) op een goed spoor?”
Ook het ontdekken van onze plaats in het lichaam van Christus gaat gepaard met een zoektocht waarbij we in overleg met Vader lijnen kunnen uitzetten en keuzes maken.
Wanneer veranderingen zich opdringen zijn het aanvankelijk soms slechts wat vage gewaarwordingen die een eerste teken geven dat iets om aandacht vraagt. Een snelle verstaander van de tekenen kan snel anticiperen. Anderen blijven uit gewoonte of vanuit een verwrongen plichtsbesef te lang doorgaan, waardoor iets eerst nog escaleert vooraleer het wordt gecorrigeerd.
Het is vaak niet anders met onze plaats in een kerkgemeenschap.
Waar loop ik tegenaan in mijn kerkgemeenschap?
Het is goed om na te gaan wat er werkelijk aan de hand is als je je niet meer thuis voelt in een kerkgemeenschap. Een observatie van de omstandigheden en van relaties is zeker op zijn plaats.
Mogelijk ligt een concreet voorval of een concrete persoon aan de basis van een sluimerend ongenoegen. Dat kan maken dat je niet vrijmoedig kan deelnemen en genieten van het samenkomen met de andere geloofsgenoten.
Of een bepaalde insteek of sfeer in de gemeenschap begint je tegen te steken. Er treedt ergernis op in je binnenste die het samenzijn voor jezelf verzuurt.
Maar evengoed kan het ‘niet meer thuis voelen’ een haast ongrijpbaar, onbenoembaar aanvoelen zijn dat deze gemeenschap niet meer jouw plaats is. Er is op zich niets aan de hand, maar je voelt als het ware aan dat de weg voor jou wel eens elders zou kunnen heenwijzen, ook al weet je nog niet waarheen dan wel. Je merkt dat de gemeenschap waarin je nu bent geen vruchtbare plaats meer is voor jou. Misschien ook dat je niet meer in staat bent om er zelf vrucht te dragen.
Tijd nemen
Hoe dan ook, een dergelijke situatie is een uitnodiging om tijd te nemen.
Tijd om tot jezelf te komen en te ontdekken wat in je binnenste leeft.
Tijd om God te ontmoeten en na te gaan of Hij je in deze periode iets wil aanreiken.
In de tijd die we uittrekken om onze situatie onder de loep te nemen, kunnen we ontdekken wat dieperliggende oorzaken zijn van onvrede en tegelijk ook beluisteren waar ons hart naar uitgaat. We ontdekken met andere woorden welke sporen voor ons niet langer heilzaam zijn of ons weghouden van onze roeping, en welke sporen we als heilzaam ervaren en sturen naar de gewenste richting. Even afstand nemen helpt om een helderder overzicht te krijgen.
( Enkele begeleidende gedachten hierover heb ik gebundeld in het boek ‘Aandacht’ voor jouw leven‘.)
Uitklaren
We proberen overzicht te krijgen van de puzzelstukken zoals ze nu liggen en proberen te begrijpen welke zaken spelen in ons persoonlijk leven of in de gemeenschap waar we lijken vast te lopen.
Het is belangrijk om relaties naar een gezonde orde te herstellen. Dit wil zeggen dat er gestreefd mag worden naar het ophelderen van misverstanden of conflicten als die er zijn, maar tegelijk dat we niet als slaaf gebukt gaan onder een juk dat door andere mensen wordt opgelegd.
Het is ook heilzaam om te zien welke verantwoordelijkheden we echt dragen en welke ons worden aangepraat door anderen. Verwachtingen van anderen mogen afgetoetst worden aan de richtlijnen of richting die we zelf van God menen te verstaan.
Gaandeweg zal onze tijd van luisteren aangeven welke puzzelstukken we meer naar het midden mogen schuiven en welke we beter naar de zijlijn verschuiven (*). We ontdekken hier onze keuzemogelijkheden.
Het is beslist niet de bedoeling om vroegtijdig van problemen weg te lopen. Tegelijk is het ook niet de bedoeling om aan ongezonde situaties ten onder te gaan. We worden geroepen om ons met God te verbinden en in vrijheid mee te bouwen aan Zijn Koninkrijk. Op welke plaats dat in de komende tijd mag zijn mogen we in overleg met Vader (her)ontdekken.
(*) Enkele begeleidende gedachten hierover zijn te vinden in het boek ‘Aandacht voor jouw leven‘ – ‘Leven in orde’.
Vrijheid creëren
Durf jezelf de nodige vrijheid te geven. Niet alleen wat betreft tijd, maar ook vrijheid om te overdenken of er voor jou nog andere zinvolle wegen kunnen zijn die mogelijk leiden naar een zinvol en waarachtig geloofsleven.
Durf de gebruikelijke denkkaders eens te verlaten. Als bepaalde zaken met teveel energie gaan lopen, hoeven ze dan wel echt? Als je aanvoelt dat iets eigenlijk niet aansluit bij de richting die je denkt te moeten gaan, schuif het in je gedachten dan eens aan de kant. Fantaseer even over mogelijke alternatieven die je dichter brengen bij wat je echt als je richting, plaats of roeping ervaart. De vrijheid nemen om zo’n denkoefening te maken kan al meteen nieuwe ruimte creëren. Soms moet je even afstand nemen om weer helder te krijgen waar het in jouw leven echt op aankomt.
Verbonden met Vader, Jezus, Heilige Geest
Het is belangrijk om deze denkoefening te maken in nauwe verbondenheid met Vader, Jezus, Heilige Geest. We zoeken naar een leven in verbondenheid met Hem, geen leven dat vanuit frustraties reageert op wat ons niet zint.
Zoek naar wegen waarop je je met Hem kan verbinden. Op welke manier gaat dat voor jou het makkelijkst? Ga op dat spoor dan verder, verbondenheid met Boven is het belangrijkste fundament. Nodig Gods Geest uit om je te leiden in de schrift, in je gedachten, dromen en zo meer, zodat er een vorm van dialoog kan ontstaan. Jezus komt ons tegemoet om ons als Goede Herder te brengen naar een goede plaats.
( Enkele begeleidende gedachten hierover zijn te vinden in het boek ‘Aandacht voor jouw leven’ – ‘Gebed zonder drempel’ en ‘Discipel worden’. )
(c) tekst en pictogrammen Marc Meysmans (2019)
reactie@marckant.be
www.marckant.be
helaas worden automatisch digitale cookies geplaatst
persoonlijk verkies ik gebakken koekies
– WordPress Theme 2023 –